Nakładem Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy pojawiła się nowa książka autorstwa kapucyna Prowincji Warszawskiej br. Janusza Kaźmierczaka p.t. "Papua Nowa Gwinea. Ojczyzna rajskiego ptaka".“Papua Nowa Gwinea? Kraj kanibali i łowców głów – mówią stereotypy. Kraina wspaniałych ludzi, krajobrazów i rajskiego ptaka, nieporównywalnego z żadnym innym stworzeniem – twierdzą ci, którzy już tam byli. Ale nie o rajskim ptaku jest ta książka. Przedstawia niezwykły kraj, łączący 2800 wysp. To opowieść o podróżach, o ludziach, zwyczajach, sytuacjach, cudownych miejscach i zderzeniu chrześcijaństwa z lokalnymi wierzeniami.” (reklama na stronie WAM)
Nowej Gwinei w 2006 roku, postanowił zapisać nieco ze swych obserwacji i
przemyśleń w formie książki. Nie jest to klasyczna literatura faktu w
postaci zwykłego reportażu z pracy misjonarza. Autor, owszem, notuje
dostrzegane fakty czy zaobserwowane sytuacje, czasem fascynująco
odmienne wobec wszelkich skojarzeń człowieka Zachodu. Odwołuje się też
do swych doświadczeń z napotykanymi ludźmi. Jednak w miarę rozwijania
toku narracji, na podstawie swoich spostrzeżeń podejmuje próbę refleksji
nad wiarą i kulturą tamtejszych ludów w spotkaniu z chrześcijaństwem,
które zawitało do Doliny Tari zaledwie 55 lat temu.
Wydaje się, że bogactwo i niezwykłość owych światów
ludzkich, które egzystują po dziś dzień na antypodach naszego globu,
może zainteresować wielu czytelników. Otwarta formuła książki powinna
sprzyjać lekturze zarówno ze strony kogoś, kto jest dojrzałym
chrześcijaninem i katolikiem, jak również sprawić, że będzie ona
czytelna dla ludzi relatywnie odległych od religii, ale zainteresowanych
rzeczywistością wiary i kultury ludów Papui Nowej Gwinei. Trzeba bowiem
przyznać, że znajomość tamtejszych realiów – czy to w osobistym
doświadczeniu, czy też poprzez publikacje – jest w naszym kraju raczej
śladowa. Nowa pozycja daje zatem szansę wyzbycia się stereotypowych
skojarzeń typu: Papuas, kanibal i łowca głów, po to, by zobaczyć w nim
po prostu człowieka z całym bogactwem jego życia rozgrywającego się w
przepaścistej topografii wyżyn Papui Nowej Gwinei, gdzie mieszka rajski
ptak.
Książka ma postać datowanych zapisków
układających się w 12 rozdziałów odpowiadających 12 miesiącom roku,
które zamykają pewien podstawowy cykl życia ludzkiego. Oprawa miękka;
format: 136 x 210 mm; stron 288
br. Janusz Kaźmierczak
jest członkiem Prowincji Warszawskiej Zakonu Braci Mniejszych
Kapucynów, do którego wstąpił w 1973 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał
w roku 1980. Studia magisterskie z Teologii Dogmatycznej ukończył na
KUL, a studia specjalistyczne z Teologii Życia Wewnętrznego odbył na
Papieskim Uniwersytecie „Antonianum” w Rzymie wieńcząc je obroną
doktoratu w 1991 roku. Uczestniczył również w wykładach Franciszkańskiej
Szkoły Duchowości na Uniwersytecie „St. Bonaventure” w USA. Po
ukończeniu studiów pracował jako wychowawca zakonny, sekretarz
prowincji, dyrektor powstającego Centrum Duchowości „Honoratianum” w
Zakroczymiu, penitencjarz w sanktuarium w Loreto we Włoszech.
Przez
cztery lata wykładał Systematyczną Teologię Duchowości na Uniwersytecie
„Antonianum” po czym, poprosił przełożonych o możliwość doświadczenia
pracy misyjnej. W roku 2004 udał się do Papui Nowej Gwinei, gdzie
spędził bez mała dwa i pół roku pracując nade wszystko w zagubionym
oddaleniu Doliny Tari. Owocem doznań, obserwacji i przemyśleń tamtego
okresu jest niniejsza książka.
Za: Sekretariat
ds. informacji Prowincji Warszawskiej Kapucynów.
