Święto Odnowiciela i Reformatora mariańskiej wspólnoty zakonnej w Kościele polskim obchodzone 27 stycznia jako wspomnienie obowiązkowe to dla wszystkich marianów okazja do dziękczynienia i radości za męża, którego Opatrzność Boża dała zakonowi w szczególnie trudnym czasie.
Od kilku lat wspólnota marianów w Lublinie złożona z seminarzystów, juniorystów, braci zakonnych i księży zaprasza w tym dniu do wspólnego świętowania lubelskich przyjaciół zgromadzenia: świeckich, osoby duchowne i zakonne. Są wśród nich członkowie wspólnot i ruchów katolickich, w których posługują księża i alumni, zaprzyjaźnione siostry zakonne oraz alumni innych lubelskich seminariów, zarówno diecezjalnych, jak zakonnych. Jest to piękny symbol; wszak Ojciec Odnowiciel otwarty był na współpracę i wzajemne uzupełnianie się osób świeckich, duchownych i zakonnych. Był on założycielem, reformatorem, bądź opiekunem duchowym i przyjacielem wielu wspólnot zakonnych, biskupem zatroskanym o duchowieństwo swojej diecezji oraz odważnym promotorem apostolatu świeckich.
W czasie wieczornej liturgii godzin, która rozpoczęła spotkanie, ks. przełożony Artur Radacki MIC wskazał na dwie cechy bł. Jerzego jego wierność Chrystusowi oraz gorliwość w służbie Kościołowi mimo wielu okoliczności, które mogłyby osłabić wspomnianą wierność. Po nieszporach wszyscy udali się do refektarza, by tam dopełnić radości spotkania. Szwedzki stół okazał się wyborną okazją do pogawędek z wieloma rozmówcami w różnych personalnych konfiguracjach. Spotkanie zakończył akcent muzyczny, którym był koncert Darka Maleo Malejonka. Nie tylko zresztą koncert. Wokalista dzielił się także osobistym doświadczeniem wiary.
Gościem honorowym był senior-jubilat ks. Zygmunt Stolarczyk, który podzielił się swoim osobistym świadectwem posługi kapłańskiej na Pradze oraz przywołał postaci marianów, którzy prowadzili duszpasterstwo dla Litwinów w Warszawie.
Dziękczynienie za dar bł. Jerzego dopełniła modlitwa o kanonizację w Izbie Pamięci, która jest zlokalizowana w murach praskiego domu zakonnego, a w której to zostały wyeksponowane rzeczy należące do biskupa wileńskiego.
