Home WiadomościZ kraju Dominikanie – “W drodze”: O Watykanie, Powstaniu Warszawskim i kościelnej modzie

Dominikanie – “W drodze”: O Watykanie, Powstaniu Warszawskim i kościelnej modzie

Redakcja

Czy w Watykanie można stracić wiarę? Kogo dziś obchodzi Powstanie Warszawskie? Czy w kościele wypada nosić głęboki dekolt?

„Bardzo lgniemy do papieża Franciszka i sposobu jego funkcjonowania – odnajdujemy się w typowości ubioru, przejrzystości gestów i czytelnych komunikatach. Pewnie kryje się za tym spełnienie masowych wyobrażeń o ludzkim obliczu odległego na co dzień przywódcy Kościoła, potrzeba spoufalenia i zatarcia granicy między tym, co wielkie, a tym, co zwykłe” – pisze redaktor naczelny dominikańskiego miesięcznika, o. Roman Bielecki.

Papież w hipermarkecie?

O ile jednak Papież wydaje się przystępny, otwarty, o tyle jego państwo to ucieleśnienie niedostępności, tajemniczości. Niektóre z tych tajemnic odsłania Przemysław Häuser, producent serialu „Tajemnice Watykanu”. W rozmowie z Katarzyną Kolską opowiada o watykańskiej biurokracji, z którą trzeba się zmierzyć, żeby uzyskać pozwolenia na filmowanie, o desperackim kłamstwie, żeby można było wejść z kamerami do podziemi bazyliki św. Piotra i o tym, czy papież może robić zakupy w watykańskim hipermarkecie. Wywiad czyta się jednym tchem.

Nie wszyscy wiedzą, że kościołem katedralnym biskupa Rzymu jest bazylika św. Jana na Lateranie, a nie watykańska bazylika św. Piotra. Dominikanin, o. Dominik Jurczak, przeglądając historię Kościoła próbuje odpowiedzieć na pytanie, co by było, gdyby papież Franciszek przeprowadził się na Lateran. I pisze jak ważne i jak fascynujące są te miejsca, jak wiele mówią o korzeniach Kościoła, o ogniu wiary pierwszych chrześcijan!

Przebywanie w najświętszych miejscach nie gwarantuje jednak wzrostu wiary. Ks. Wacław Oszajca analizuje pod tym kątem książkę-rozmowę z ambasadorem i wybitnym katolickim intelektualistą Stefanem Frankiewiczem „Nie stracić wiary w Watykanie”.

Solidarność nad życie

Z tekstów pod tytułem „70. rocznica Powstania Warszawskiego” wynika, że postawy wielu jego uczestników i dziś mogą inspirować do budowania życia na mocnych fundamentach, żeby w czasie próby nie stracić nadziei, sensu. Nie trzeba do tego być herosem. Uczestniczka Powstania Izabella Dziabaszewska w rozmowie z Romanem Bieleckim OP opowiada o strachu, głodzie, śmiechu przez łzy czyli o tym co ludzkie.

Powstanie miało oczywiście swoich bohaterów-męczenników. Był wśród nich dominikanin Michał Czartoryski, którego Niemcy zabili wraz z rannymi w powstańczym szpitalu. O. Michał mógł ocalić życie, ale wybrał solidarność z najbardziej bezbronnymi. Marcin Brzeziński opisuje życie męczennika, który od dziecka był wychowywany do służby wielkim, pięknym sprawom.

Jak opowiadać dziś o Powstaniu, kiedy koszmar wojny jest daleko od Polaków i większości zachodniego świata? O tym mówi Włodzimierzowi Bogaczykowi Jan Ołdakowski – twórca i szef Muzeum Powstania Warszawskiego. Źródeł ogromnego sukcesu muzeum Ołdakowski upatruje w samych powstańcach: „mieliśmy bardzo dobrych bohaterów. Takich, którzy z definicji nadawali się do robienia świetnej opowieści, którzy są znakomitym materiałem na film, na komiks, na piosenkę. Jest w nich heroizm, jest w nich dobro. A także zdecydowanie, odwaga, gotowość do stanięcia przeciwko totalitarnemu złu. I jest dramat przegranej. Jest ból po stracie kolegów, po stracie całego miasta”.

Mantyla pomaga w modlitwie

W letnie upały lżej się ubieramy, ale czy tak wypada chodzić do kościoła? Ewa Karabin bierze na warsztat temat ubioru, zbiera opinie, odwołuje się do historii, literatury. Pisze że rozluźnienie obyczajów związanych ze świątecznym ubiorem dużo mówi o dzisiejszym podejściu do świętowania.

Są jednak tacy, a raczej takie, które kontestują kontestację. Wbrew tendencji do znoszenia tradycji, wracają do zwyczaju skromnego ubierania się do kościoła oraz do noszenia nakrycia głowy. W Stanach Zjednoczonych są sklepy internetowe z gustownymi mantylami, które mają pomagać w skupieniu na modlitwie i być wyrazem czci dla Jezusa Eucharystycznego. O tym zjawisku pisze Jolanta Brózda-Wiśniewska.

Lato to również czas pielgrzymek. Jest taka część garderoby i rodzaj tkaniny, których pod żadnym pozorem na pielgrzymkę zakładać nie należy, i to nie ze względu na skromność, ale na zdrowie. O tym i wielu innych fascynujących przygodach na styku pielgrzymka-medycyna opowiada Katarzynie Kolskiej lekarz Krzysztof Ideć.

Jak ksiądz bigluje koszulę

Ojciec Jacek Salij  jak zwykle odpowiada na pytanie o prawdy wiary. Tym razem pisze jak to jest ze świętymi „prywatnymi” czyli niekanonizowanymi i na czym w ogóle polega oddawanie czci świętym.

W numerze znajdziemy recenzję szwedzko-duńskiego filmu „Hotel” w reżyserii Lisy Langseth – o tym jak ludzie sobie radzą z bolesnymi zderzeniami z rzeczywistością pisze Wojciech Dudzik OP

Felietonista Konrad Kruczkowski zastanawia się jak mają ze sobą rozmawiać ludzie o różnych poglądach, a kanwą jest sprawa prof. Bogdana Chazana, który odmówił aborcji chorego dziecka. Tessa Capponi-Borawska opisuje Florencję wojenną i artystyczną. Paulina Wilk opowiada, że słowa czasami do niczego się nie przydają. Ks. Grzegorz Strzelczyk bigluje (czyli po śląsku: prasuje) koszule, a jego umysł krąży w przestrzeniach eklezjologii.

Do Ewangelii niedzielnych i świątecznych komentarze napisali dominikanie: Mateusz Łuksza, Norbert Kuczko, Jarosław Głodek, Jakub Bluj, Łukasz Wiśniewski, Benedykt Malewski.

Jolanta Brózda-Wiśniewska

Za: www.dominikanie.pl

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda