11. sesja naukowa, organizowana corocznie przez Instytut Studiów Franciszkańskich i seminaria franciszkańskie z Małopolski i Śląska, tym razem poświęcona była w całości Matce Bożej.
Franciszkańscy naukowcy próbowali pokazać, jak Maryja jest przedstawiana w Biblii, u św. Franciszka, bł. Jana Dunsa Szkota czy św. Maksymiliana Kolbego.
O. dr Piotr Gryziec OFMConv wykazywał, że Maryja “symbolizuje Kościół, jest jego prefiguracją i początkiem, jest jego Matką”.
O. dr Syrach Janicki OFM z Katowic przypomniał, że Maryja u św. Franciszka najczęściej występuje w kontekście Jej macierzyństwa, a później: ubóstwa, orędownictwa i Trójcy Świętej.
“Maryja jest obecna w jego ‘Pismach’. Jeszcze bardziej obecna była w jego sercu, a najbardziej – na jego drogach” – spointował zakonnik.
O. dr hab. Grzegorz Bartosik OFMConv z Niepokalanowa przedstawił myśl maryjną św. Maksymiliana Kolbego. Zwrócił uwagę na kilka istotnych jej elementów: Niepokalana jako wzór człowieka posłusznego Bogu, Współodkupicielka człowieka i Wszechpośredniczka łask.
“Całe kolbiańskie credo streszcza się w słowach, wypowiedzianych przez Świętego w 1938 roku: ‘Wolno wnioskować, że Maryja jako Matka Jezusa Zbawiciela stała się Współodkupicielką rodzaju ludzkiego, a jako Oblubienica Ducha Świętego uczestniczy w rozdawnictwie łask wszelkich'” – streścił profesor z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
“I to jest oryginale u św. Maksymiliana, że Maryja uczestniczy w misji Ducha Świętego i dlatego jest pośredniczką łask” – dodał.
O. dr Romuald Kośla OFM z Kalwarii Zebrzydowskiej mówił o podstawach macierzyństwa duchowego w mariologii Jana Dunsa Szkota.
Na zakończenie sympozjum jego uczestnicy wzięli udział we mszy św., której przewodniczył krakowski prowincjał Braci Mniejszych Konwentualnych o. Jarosław Zachariasz OFMConv.
Klerykom i juniorystom z trzech gałęzi franciszkańskich przypomniał za Tomaszem z Celano, że św. Franciszek darzył Matkę Bożą niewysłowioną miłością za to, że “Pana majestatu uczyniła naszym bratem”, i że ustanowił Ją Rzeczniczką Zakonu.
Prowincjał powierzył Maryi swoich młodszych współbraci, aby “wystarczyło im wiary aż do końca ich drogi”.
Wszyscy zgromadzeni w świątyni modlili się, aby bracia za przykładem wspominanych w tym dniu ponad ćwierć tysiąca świętych i błogosławionych Zakonu Serafickiego potrafili wszystko poświęcić dla Chrystusa.
jms
