Z żalem zawiadamiamy, że dziś w godzinach porannych zmarł ks. Jan Bukowicz MIC, rezydent domu zakonnego w Puszczy Mariańskiej, w wieku 87 lat życia, 65 lat powołania zakonnego i 57 lat kapłaństwa.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Puszczy Mariańskiej 7 stycznia 2012 r.
- o godz. 8.00 – doczesne szczątki Zmarłego zostaną wystawione w kościele przyklasztornym (“starym kościele”)
- o godz. 11.15 – modlitwa różańcowa
- o godz. 12.00 – msza św. pogrzebowa; po niej złożenie ciała do grobu na mariańskiej kwaterze cmentarza parafialnego
Requiescat in pace!
CURRICULUM VITAE
Śp. ks. Jan Bukowicz MIC, syn Wojciecha i Michaliny z d. Jędrzejak, urodził się 20 października 1924 r. w Moskulach Nowych, pow. Zgierz, archidiecezja łódzka. Szkołę powszechną drugiego stopnia ukończył w 1938 roku. W roku szkolnym 1938-1939 ukończył I klasę gimnazjum księży marianów w Warszawie na Bielanach. Kolejne dwie klasy gimnazjum ukończył na tajnych kompletach, mieszkając w naszym domu w Warszawie na Pradze. W sierpniu 1945 r. rozpoczął nowicjat w Skórcu; tam też 15 sierpnia 1946 r. złożył pierwszą profesję. W roku szkolnym 1946-1947 ukończył IV klasę gimnazjum na Bielanach, a następnie w latach 1947-1949 tamże ukończył liceum, uzyskując świadectwo dojrzałości. Śluby wieczyste złożył w Licheniu dnia 15 sierpnia 1949 r. W latach 1949-1954 odbył studia seminaryjne w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym Księży Marianów w Warszawie na Bielanach. Święcenia przezbiteratu przyjął z rąk ks. bpa Zygmunta Choromańskiego dnia 29 czerwca 1954 r. w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie. W roku akademickim 1954-1955 ukończył IV rok teologii w seminarium duchownym we Włocławku.
Po zakończeniu studiów seminaryjnych w roku 1955-1956 był katechetą w Licheniu. Następnie w latach 1956-1960 odbył studia specjalistyczne na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując w 1959 r. stopień magistra, a w roku 1960 – stopień doktora prawa kanonicznego.
W latach 1960-1964, z nominacji przełożonego generalnego, pełnił obowiązki sekretarza prowincjalnego. W roku 1964 otrzymał nominację na wicepostulatora procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego o. Stanisława Papczyńskiego oraz o. Kazimierza Wyszyńskiego. W roku 1966 został powołany przez kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, na obrońcę węzła małżeńskiego przy Sądzie Metropolitalnym w Warszawie.
W 1967 r. ojciec prowincjał skierował ks. Jana do pracy w Komisji Episkopatu do spraw reformy Kodeksu Prawa Kanonicznego. Także tegoż roku został powołany na kuratora Zgromadzenia Sióstr Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W roku 1969 został wybrany na postulatora generalnego z zamieszkaniem w domu generalnym w Rzymie. W związku z tym został zwolniony przez Księdza Prymasa z pełnionych obowiązków. Na prośbę ks. bpa Władysława Rubina i po wyrażeniu zgody przez przełożonych został opiekunem Polaków pielgrzymujących do Rzymu w Roku Świętym 1975.
Po powrocie z Rzymu w 1976 r. ks. Jan został kustoszem grobu Ojca Założyciela i rektorem kościoła Wieczerzy Pańskiej w Górze Kalwarii na Mariankach. Przełożony Prowincji zlecił mu także kierowanie pracą referatu wydawnictw mariańskich oraz opiekę wespół z sdk. Tadeuszem Górskim MIC nad Archiwum Prowincjalnym.
W roku 1979 został wicepostulatorem procesów beatyfikacyjnych w Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Marianów. Tegoż roku Przełożony Prowincji zlecił ks. Janowi, jako przewodniczącemu Prowincjalnej Komisji Przedkapitulnej, współtroskę o przygotowanie Kapituły Prowincjalnej w 1981 r.
W latach 1983-1986 pracował w Sądzie Metropolitalnym w Warszawie jako obrońca węzła małżeńskiego. W roku 1984 został powołany na członka sekretariatu do spraw pisarskich i wydawniczych Prowincji. W 1986 r. został członkiem komisji przygotowującej materiały o Ojcu Odnowicielu Jerzym Matulewiczu w związku ze spodziewaną jego beatyfikacją.
W 1987 r., przeniesiony do domu zakonnego w Warszawie na Marymoncie, został moderatorem byłych wychowanków Kolegium na Bielanach. Rok później został zastępcą delegata Prymasa Polski w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego. W latach1989-1991 ponownie pełnił obowiązki wicepostulatora spraw beatyfikacyjnych Sług Bożych Stanisława Papczyńskiego i Kazimierza Wyszyńskiego. W roku 1991 został członkiem zespołu prowadzącego procesy beatyfikacyjne Sług Bożych: ks. Władysława Korniłowicza, ks. Józefa Stanka, kard. Augusta Hlonda SDB, ks. Jerzego Kaszyry MIC i ks. Antoniego Leszczewicza MIC.
W 1995 r. został przewodniczącym Mariańskiego Instytutu Historycznego; owocem prac tego zespołu współbraci jest kolekcja „Fontes Historiae Marianorum”. W roku 2000 ks. Jan został przeniesiony do domu macierzystego Zgromadzenia w Puszczy Mariańskiej.
Zmarły był autorem licznych książek i artykułów, dotyczących głównie dziedzictwa Zgromadzenia, m.in. „Męczennicy z Rosicy”, „Świadkowie wiary. Marianie prześladowani przez hitleryzm i komunizm”. Był także redaktorem lub współredaktorem wielu ważnych pozycji m.in. „Dziennika duchowego” i „Pism wybranych” bł. Jerzego Matulewicza, pracy zbiorowej „Marianie 1673-1973”, a także „Listów z czasów wojny” i „Dziennika 1923-1927” ks. Józefa Jarzębowskiego MIC. Przygotował także do druku cztery kolejne wydania „Albumu Zmarłych”.
Przez wiele lat prowadził w nowicjacie wykłady z historii Zgromadzenia, przez kilka lat był moderatorem postulatu mariańskiego oraz magistrem nowicjatu wieczystego.
Ostatnie tygodnie życia przebywał w szpitalu w Żyrardowie i tam zmarł 3 stycznia 2012 r.
Niech odpoczywa w pokoju!
Antoni Skwierczyński MIC
fot. Archiwum Sekretariatu Kurii Prowincjalnej
Za: www.marianie.pl
