19 września 2013 r. przypada 167 rocznica objawienia Matki Bożej w La Salette. Z tej okazji przełożony Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów ks. Andrzej Zagórski MS wystosował list do wszystkich współbraci.
Dalekie, 19 września 2013 roku
Maryja jest obecna w Kościele tak samo jak w dniu Krzyża,
w dniu Zmartwychwstania i w dniu Pięćdziesiątnicy.
W La Salette pokazała wyraźnie, że nieustannie modli się za świat.
Nigdy nie opuści ludzi, którzy są stworzeni na obraz i podobieństwo Boże i którym dane jest stać się dziećmi Bożymi.
(bł. Jan Paweł II, List z okazji jubileuszu 150-lecia objawienia w La Salette).
Drodzy Współbracia!
Te słowa bł. Jana Pawła II dają radość, przynoszą pokój i napełniają nas nadzieją. Pod tymi słowami podpisał się bł. Papież nie tylko atramentem, ale całym swoim życiem. Nasz Wielki Papież przyjął za swoje zawołanie św. Ludwika Marii Grignion de Montfort „Totus tuus” i żył nim do końca swoich dni. Całe osobiste i eklezjalne doświadczenie wiary chrześcijańskiej naszego Błogosławionego dawało mu prawo do tych słów. Maryja, która jest obecna w Kościele, nieustannie modli się za świat i towarzyszy każdemu człowiekowi. Przyjmijmy dzisiaj to słowo papieskie jako drogę wiary za Maryją, „Matką Pana” i wraz z Nią.
Najświętsza Maryja Panna przewodniczy nam na drogach wiary i jest Mistrzynią wiary. Zrozumiała to dobrze św. Elżbieta, która powiedziała: „Błogosławionaś, któraś uwierzyła…”. To błogosławieństwo za wiarę jest pierwszym błogosławieństwem Nowego Testamentu. Maryja jest pierwszą osobą, która doświadczyła nowości wiary biblijnej, dlatego może być Matką, Mistrzynią i Przewodniczką dla innych. Ona pierwsza „skoczyła w przepaść” tajemnicy Boga, Który stał się człowiekiem. Pierwsza spotkała się z Jezusem Chrystusem i „radowała w Bogu, Zbawicielem swoim”. Jako Matka, pierwsza stała się obecna dla Niego i potem jako pierwsza odkrywała Jego obecność pośród ludzi. Pierwsza uczyła Go modlitwy Ludu Izraela, codziennej pracy i świętowania szabatu, ale też jako pierwsza przyglądała się modlitwie i pracy Syna Bożego. Uczyła się od Niego, jak być „dzieckiem Bożym” w milczeniu i słowie, w posłuszeństwie i twórczym zaangażowaniu. Chodziła drogami wiary od dnia Zwiastowania, poprzez Kanę Galilejską i słuchanie Ewangelii Jezusa, poprzez Jego Krzyż i Zmartwychwstanie, i aż po Pięćdziesiątnicę Ducha Świętego.
Jednakże Matka Najświętsza nie tylko sama chodziła drogami wiary. Miała też swój szczególny udział we wchodzeniu na drogi wiary uczniów swojego Syna. W Kanie Galilejskiej dostrzega potrzeby człowieka i wyprasza znak, po którym „uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. Jej kobieca troska o bliźniego w Kanie Galilejskiej stała się ewangelicznym ziarnem Jej przyszłej macierzyńskiej troski o człowieka, szczególnie o uczniów swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Czyż nie dlatego była obecna w Wieczerniku w dzień Pięćdziesiątnicy, aby się modlić za „synów”, którzy zostali Jej powierzeni z Krzyża? Była to przede wszystkim troska o wiarę, aby „wierzyli w Chrystusa Jego uczniowie” zarówno wtedy, gdy czyni On wielkie znaki, jak i wtedy, gdy jest odrzucony i w ludzkim rozumieniu ponosi klęskę na Krzyżu. Zresztą każda ewangeliczna wzmianka o Maryi ma miejsce w kontekście wiary. Maryja zawsze uczy nas wiary w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego!
W La Salette, Maryja objawia się przemieniona przez Jezusa Chrystusa, Któremu zawierzyła. Bł. Jan Paweł II uczy nas, że jest jeden cel, dla którego Maryja modli się nieustannie i towarzyszy nam. Chce bowiem, aby dopełniło się dzieło stworzenia na obraz i podobieństwo Boże oraz aby dane nam było stać się dziećmi Bożymi w Jedynym Synu Bożym.
Wierzący w Jezusa Chrystusa uczą się od Maryi chodzenia drogami wiary. Dojrzewania poprzez przechodzenie od Kany Galilejskiej, gdzie Jezus odpowiada na nasze potrzeby, do słuchania Słowa, gdzie Jezus interpretuje historię naszego życia i daje nam Swojego Ducha Świętego, aż po Krzyż, gdzie wiara staje się oddaniem życia w ręce Ojca w Niebie. Taka wiara „działa przez miłość”: jednoczy z Bogiem w doświadczeniu i modlitwie i równocześnie prowadzi do miłości bliźnich. Taka wiara czyni nas dziećmi Bożymi w Chrystusie!
Drodzy Współbracia!
Życzę Wam pełnego wiary wspomnienia tajemnicy Maryi z La Salette. Niech Nasze oddanie się Bogu staje się naśladowaniem Maryi w wierze rozmodlonej i żywej! Polecam Waszej modlitwie i gorliwości całe Zgromadzenie i jego dzieła.
ks. Andrzej Zagórski MS
prowincjał
Za: www.saletyni.pl.
