Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO SIÓSTR UCZESTNICZĄCYCH W IX KAPITULE GENERALNEJ ZGROMADZENIA MISYJNEGO SŁUŻEBNIC DUCHA ŚWIĘTEGO
Rzym, 07 lipca 1984 r.
Najdroższe siostry, misjonarki – Służebnice Ducha Świętego!
Z wielką radością przyjmuję was na tej specjalnej audiencji zarezerwowanej dla was i kieruję moje pozdrowienie do was, tu obecnych, które uczestniczyłyście w IX kapitule generalnej zgromadzenia, a przez was także do wszystkich waszych współsióstr, które w liczbie czterech tysięcy pełnią swoją misję w aż dwudziestu sześciu krajach na pięciu kontynentach!
Od dwóch miesięcy intensywnie pracujecie i modlicie się, aby ostatecznie opracować wasze konstytucje i wybrać nowe przełożone. Pragnę wyrazić wam mój szczery współudział w waszych troskach o odnowę struktur przy jednoczesnym zachowaniu wskazań „charyzmatu” założycielskiego oraz o głębszy zapał duchowy, tak bardzo potrzebny zwłaszcza w dzisiejszym świecie. Życzę wam z serca, aby wasze zgromadzenie obfitowało w owoce Ducha Świętego (por. Ga 5,22-23), by było wszędzie nieustanną chwałą dla Boga, przykładem dla braci, narzędziem zbawienia i uświęcenia.
Szczególnie życzę, aby wasze zgromadzenie, które od wielu lat niestrudzenie pracuje dla głoszenia Ewangelii i rozszerzania królestwa Bożego w duszach, wytrwało z gorliwością i stałością w podjętej misji, otwarte na potrzeby współczesnego świata, nie lękając się przeciwności i trudności, przyjmując z miłością każdego brata potrzebującego, nieustannie wzywając światła i radości Ducha Świętego, pamiętając zawsze o słowach Soboru Watykańskiego II: „Kościół modli się i równocześnie pracuje, aby w Lud Boży, w Ciało Pańskie i Świątynię Ducha Świętego weszła pełnia całego świata i aby w Chrystusie, który jest Głową wszystkiego, oddawana była Stworzycielowi i Ojcu wszystkiego wszelka cześć i chwała.” (Lumen Gentium, 17b).
Wasze zaangażowanie misyjne otrzymuje szczególne oblicze i charakterystyczne ukierunkowanie dzięki właściwemu waszemu zgromadzeniu charyzmatowi zakonnic – „Służebnic Ducha Świętego”. Jest to tytuł do wielkiej chwały, ale także wielkiej odpowiedzialności! Jesteście bowiem w służbie tajemnicy Bożej miłości.
Ze względu na konkretną rzeczywistość waszego szczególnego charyzmatu jesteście przede wszystkim w służbie prawdy, ponieważ Duch Święty jest Prawdą. Przypomnijmy słowa Jezusa: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale i wy świadczyć będziecie” (J 15,26). Jezus mówi kilkakrotnie, i to w sposób szczególnie doniosły, o tym Duchu Prawdy (por. J 14,16-17; 16,13-14). Jego słowa mają wyjątkowe i podstawowe znaczenie, ponieważ zapewniają nas, że objawił On zbawczą prawdę pochodzącą od samego Ojca i zagwarantował jej trwałość oraz konieczny rozwój przez działanie Ducha Świętego, powierzając ją Kościołowi założonemu na Piotrze i apostołach. Waszym pierwszym zadaniem niech więc będzie służba Duchowi Prawdy przez ścisłe trwanie przy autentycznym i niezmiennym Magisterium Kościoła, które niesie przez wieki oświecające i zbawcze przesłanie Chrystusa.
Niedawno podczas mojej podróży apostolskiej do Szwajcarii mówiłem: „Nawet jeśli świat wokół nas wątpi w obecność Boga, który go kocha, w zdolność Chrystusa do jego odnowy, w moc Ducha Świętego, który kontynuuje swoje dzieło uświęcania, nawet jeśli świat nie odczuwa potrzeby takiego zbawienia i zdaje się polegać jedynie na swoich możliwościach technicznych albo ograniczać swój horyzont do życia materialistycznego, Kościół podtrzymuje przekonanie, że nie ma innego imienia poza imieniem Chrystusa, w którym ludzie mogą być zbawieni: On jest drogą, prawdą i życiem” (Jan Paweł II, Przemówienie do duchowieństwa Szwajcarii, Einsiedeln, 15 czerwca 1984 r., Insegnamenti di Giovanni Paolo II, VII/1 [1984], 1793).
Św. Augustyn napominał: „Każdy posiada Ducha Świętego na tyle, na ile kocha Kościół Boży” (In Ioannem tract., 32,8).
Po drugie, odnajdujcie się w służbie Ducha Pocieszyciela. Niewątpliwie trzeba „płakać z płaczącymi” (por. Rz 12,15), zwalczać zło i niesprawiedliwość społeczną, promować rozwój społeczny, lecz nigdy nie zapominać i nie zaniedbywać „darów Ducha Świętego”, które otrzymaliśmy poprzez łaskę uświęcającą i sakramentalne dary. Prawdziwe, autentyczne, głębokie i trwałe pociechy są tymi, które pochodzą od Ducha Świętego: sprawiają, że radujemy się obecnością Boga w nas, oświecają nas w perspektywie eschatologicznej życia i całej historii ludzkości, pozwalają przyjąć tajemniczy, lecz zbawczy plan Opatrzności, zobowiązują nas do walki z grzechem i do wymagań ascezy, pozwalają zakosztować eucharystycznej zażyłości z Chrystusem i radości modlitwy. Duch Święty pociesza nas mądrością Bożą – dlatego należcie do niej w służbie i w waszej pracy misyjnej!
Wreszcie wiemy, że Duch Święty jest miłością, która pochodzi od Ojca i Syna: wzajemna miłość Ojca i Syna jest Osobą istniejącą samoistnie w jednej naturze Bożej i jest pierwszą oraz ostateczną racją całego stworzenia i odkupienia ludzkości. Wszyscy więc jesteśmy w służbie Bożej miłości. Ale dla was, które jesteście „służebnicami miłości”, ponieważ zostałyście poświęcone Duchowi Świętemu, otwiera się ogromne pole pracy i apostolatu, którego najjaśniejsze wskazania znajdują się w „owocach Ducha”, wyliczonych – jak wiecie – przez św. Pawła: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22). Postępujcie zatem według Ducha, nawet jeśli droga jest czasami trudna i uciążliwa, ponieważ – jak dodaje Apostoł – „ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądliwościami” (Ga 5,24).
Najświętsza Maryja Panna, która została całkowicie uświęcona przez Ducha Świętego, niech wam zawsze pozwala odczuwać radość z obecności „słodkiego Gościa duszy”; niech zawsze czyni was uległymi Jego natchnieniom; niech stale podtrzymuje w was entuzjazm bycia służebnicami nieskończonej i miłosiernej miłości!
Niech wam również towarzyszy moje apostolskie błogosławieństwo, którego z serca udzielam wam i całemu waszemu zgromadzeniu.
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana