1968.02.22 – Warszawa – Pro memoria Komisji Episkopatu dla Spraw Zakonnych

 

PRO MEMORIA KOMISJI EPISKOPATU DLA SPRAW ZAKONNYCH

Warszawa, 22 lutego 1968 r.

 

W dniu 22 lutego 1968 r. odbyło się II posiedzenie Komisji Episkopatu dla Spraw Zakonnych. Komisja pracowała nad problemami wysuniętymi w trzech referatach:

1. „Apostolstwo zakonników w świetle Motu Proprio „Ecclesiae Sanctae” – referował J. Eks. Ks. Bp Józef Drzazga Ordynariusz Diecezji Warmińskiej.
2. „Apostolstwo zwyczajne i specjalne zakonów” – referował O. Kazimierz Hołda, CSSR, Przewodniczący Konsulty Zakonów Męskich.
3. „Udział Żeńskich Instytutów Zakonnych w apostolstwie” – referowała M. Aniela Prendowska, Felicjanka, Przewodniczący Konsulty Zakonów Żeńskich.

W wyniku przeprowadzonej obszernej i konstruktywnej dyskusji Komisja poleciła Przewodniczącemu przedłożyć Konferencji Plenarnej następujące wnioski:

1. Gdy Kościół w Polsce staje wobec pewnych problemów i zagrożeń, Zakony i Zgromadzenia zakonne winny po linii swoich celów włączyć się na wezwanie Konferencji episkopatu do współdziałania duszpasterskiego.

O decyzjach Konferencji Plenarnej Episkopatu powiadamia Wydział Spraw Zakonnych.

2. Gdy na terenie Diecezji jest zapotrzebowanie na współpracę zakonników, Ordynariusz Diecezji bezpośrednio z Przełożonym Wyższym omówi sposoby tej współpracy, będzie zaś unikał narzucania pewnych decyzji w sposób zaskakujący. /Cfr Motu proprio „Ecclesiae Sanctae” do „Christus Dominus” NN. 21-40/.
3. Zasady angażowania zakonników do duszpasterstwa zwyczajnego opracuje w oparciu o wytyczne Motu proprio „Ecclesiae Sanctae” oraz o sytuację i warunki duszpasterstwa w Polsce – Bp Józef Drzazga i Ks. Prowincjał Kokociński.

Po przyjęciu zaś zaprojektowanego regulaminu przez Komisję – Przewodniczący przedłoży do zatwierdzenia Konferencji Plenarnej Episkopatu.

4. Kurie Diecezjalne proszone są, by za wyjątkiem nagłych wypadków udzielały księżom zakonnym jurysdykcji tylko w oparciu o pisemny wniosek przełożonego wyższego czy lokalnego zakonnika.
5. Rektoraty Seminariów Duchownych proszone są, by w Ratio Studiorum uwzględniły wykłady o autentycznym życiu zakonnym i o duszpasterstwie zakonnic.
6. Jest wielkie zapotrzebowanie na pomoc zakonnic w pracy parafialnej. Komisja uznaje te potrzeby i uważa, że:
7. Przede wszystkim należy przygotować zakonnice do tych nowych zadań;
8. Ordynariusze powinni określić warunki pracy i wynagrodzenie w oparcia o Regulamin Sióstr parafialnych, uchwalony przez Konferencję Plenarną w dniu 18.III.1960 r. i polecą swoim Kuriom wyegzekwowanie tychże;
9. Powinna być współpraca Komisji Episkopatu do Spraw Powołań Kapłańskich i Zakonnych oraz Ks. Ks. Biskupów i Proboszczów z Rodzinami Zakonnymi w dziele budzenia i rekrutacji powołań zakonnych /cfr PC n. 34/.
10. Komisja zwraca się do wszystkich Instytutów Zakonnych, by włączyły się w akcję Społecznej Krucjaty Miłości.
11. Komisja przypomina, że Przełożeni powinni notyfikować Kurii Diecezjalnej terytorialnie właściwej nazwiska i adresy zakonników, przebywających na odpoczynku poza domem zakonnym własnego czy innego Zgromadzenia.

Posiedzenie KOMISJI dla SPRAW ZAKONNYCH – 26 listopada 1968 r.

1. Odczytanie protokołu z II posiedzenia Komisji w dniu 22 lutego 1968 r.
2. Sprawdzenie, co zostało wykonane z uchwał powziętych.
3. Zreferowanie opracowania Ks. Bpa Drzazgi i Ks. Prowincjała Kokocińskiego na temat: Zasady angażowania zakonników do duszpasterstwa zwyczajnego w oparciu o wytyczne Motu proprio „Ecclesiae Sanctae” oraz o sytuację i warunki duszpasterstwa w Polsce.
4. Dyskusja
5. Referat: Współpraca zakonnic w duszpasterstwie parafialnym – M. Aniela Prendowska i M. Inez Strzałkowska.
6. Dyskusja
7. Skrawy bieżące.
8. Wnioski do przedstawienia Konferencji Episkopatu.
9. Ustalenie terminu następnego spotkania

 

Archiwum KWPZM