XVII-wieczny karmelita bosy zainspirował Leona XIV

Papież Leon XIV podczas podróży powrotnej z Libanu, mówiąc o zawierzeniu Bogu, które towarzyszyło mu podczas minionego konklawe, odwołał się do jednej z najważniejszych dla siebie lektur, której autorem jest br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania, XVII-wieczny karmelita bosy.

Ojciec Święty powiedział:

Jeden z was, dziennikarz niemiecki, powiedział mi niedawno: proszę podać książkę, oprócz św. Augustyna, którą moglibyśmy przeczytać, żeby zrozumieć, kim jest Prevost. Jest ich wiele, ale jedną z nich jest książka zatytułowana ‘O praktykowaniu Bożej obecności’. To bardzo prosta książka, napisana wiele lat temu przez kogoś, kto nie podpisał się nawet nazwiskiem, tylko imieniem – brat Wawrzyniec. Opisuje rodzaj modlitwy i duchowości, w której człowiek po prostu oddaje swoje życie Panu i pozwala, by Pan go prowadził. Jeśli chcecie wiedzieć coś o mnie, o mojej duchowości, którą żyłem przez wiele lat, wśród wielkich wyzwań – żyjąc w Peru w latach terroryzmu, będąc powoływanym do posługi w miejscach, o których nigdy nie myślałem, że będę tam służyć – ufam Bogu i to przesłanie przekazuję innym. Więc jak to było? Poddałem się, widząc, jak sprawy się toczą, i powiedziałem, że to może stać się rzeczywistością. Wziąłem głęboki oddech i powiedziałem: „Oto jestem, Panie, to Ty dowodzisz, Ty wskaż drogę”.

Br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania (ur. ok. 1614 jako Nicolas Herman, zm. 12 lutego 1691) był francuskim karmelitą bosym. Pochodził z ubogiej rodziny w Lotaryngii. W czasie Wojny Trzydziestoletniej został ranny i doznał nawrócenia. Po zakończeniu służby wojskowej pracował jako służący, a następnie – szukając życia duchowego –w wieku 26 lat wstąpił do karmelitów bosych w Paryżu, przyjmując imię zakonne Wawrzyniec od Zmartwychwstania. Przez większość życia wykonywał proste prace w klasztorze, głównie w kuchni i przy naprawie butów. Słynął z pogody ducha, prostoty i głębokiej modlitwy. Jego mądrość przyciągała zarówno zakonników, jak i świeckich. Zmarł w 1691 r. w opinii świętości. Rozmowy oraz listy, które pozostawił, zostały po jego śmierci zebrane i opublikowane. Jego najbardziej znane dzieło to niewielki traktat „O Praktyce Bożej obecności”.

Za: www.karmel.pl

Wpisy powiązane

Asyż: wirtualna podróż ze św. Franciszkiem

Portugalia: kombonianie wystawili 400 szopek z kilkudziesięciu państw świata

Tomasz z Akwinu i Tischner u pallotynów w Paryżu