Umiłowani w Chrystusie Panu Drodzy Ojcowie, Siostry i Bracia
w życiu konsekrowanym,
droga wiary jest drogą nadziei dla każdego człowieka. Na tej drodze doświadczamy entuzjazmu, przeżywamy kryzysy, ale najważniejsza jest postawa wierności. Obecny rok Wielkiego Jubileuszu 2025 jest wspaniałą okazją do refleksji nad naszym życiem, naszą wiarą i naszym powołaniem.
Świat, który jest miejscem naszego życia i naszej misji, zdaje się niejako zatopiony
w doczesności. Doświadczenie wojny, cierpienie wielu milionów ludzi, głód, a nade wszystko podziały społeczne wskazują, że w wielu przestrzeniach naszego życia brakuje nadziei, a nawet tak po ludzku jej nie ma. W takiej rzeczywistości życie osób konsekrowanych staje się nadzieją dla świata. Nadzieją, która sprawia, że
w najciemniejszych zakątkach życia ludzkiego pojawia się światło nadziei – Jezus Chrystus.
Święta Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa to Święta, w których przechodzimy od entuzjazmu Wielkiego Czwartku poprzez ciemność Wielkiego Piątku do radości Poranka Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Po wielkiej ciemności przychodzi wielka Światłość świata – Zmartwychwstały Pan, który mówi: Pokój wam! Tym Jezusowym pokojem dzielmy się z tymi, z którymi żyjemy i z tymi, do których jesteśmy posłani.
Drodzy Ojcowie, Siostry i Bracia, życzę Wam, byście zawsze byli Pielgrzymami Nadziei – dla siebie nawzajem – i dla całego świata. Dziękuję Wam za wszelkie dobro, jakie czynicie na co dzień – to widoczne i to – jakże często niezauważalne. Niech Chrystus Zmartwychwstały, nasza Nadzieja obdarza Wasze wspólnoty błogosławieństwem,
a Maryja, Matka Kościoła uczy zawierzenia i otwartości na wyzwania dzisiejszego świata.
Z pasterskim błogosławieństwem –
+ Jacek Kiciński
Przewodniczący Komisji ds. Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP