Franciszek
«COMMUNIS VITA». LIST APOSTOLSKI W FORMIE MOTU PROPRIO
POPRZEZ KTÓRY ZMIENIONO NIEKTÓRE NORMY KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO
Rzym, 19 marca 2019 r.
Życie wspólnotowe jest istotnym elementem życia zakonnego, a „Zakonnicy powinni mieszkać we własnym domu zakonnym zachowując życie wspólne i nie opuszczać go bez zezwolenia swego przełożonego.” (kan. 665 § 1 KPK).
Jednak doświadczenie ostatnich kilku lat pokazało, że zachodzą sytuacje związane z bezprawnymi nieobecnościami w domu zakonnym, podczas których zakonnicy unikają władzy prawowitego przełożonego, a czasami nie można ich odnaleźć.
Kodeks Prawa Kanonicznego nakłada na przełożonego obowiązek poszukiwania zakonnika bezprawnie nieobecnego, aby pomóc jemu powrócić i wytrwać w powołaniu (por. kan. 665 § 2 KKK). Często jednak się zdarza, że przełożony nie jest w stanie odnaleźć nieobecnego zakonnika. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, po co najmniej sześciu miesiącach bezprawnej nieobecności (por. kan. 696 KPK), możliwe jest rozpoczęcie procesu wydalenia z instytutu, zgodnie z ustaloną procedurą (por. kan. 697 KPK). Jednak kiedy nie jest znane miejsce, w którym przebywa zakonnik trudno jest zagwarantować pewność prawną sytuacji rzeczywistej.
Dlatego też nie naruszając przepisów prawa o wydaleniu po sześciu miesiącach bezprawnej nieobecności, mając na celu pomoc instytutom w przestrzeganiu niezbędnej dyscypliny i umożliwienie wydalenia zakonnika bezprawnie nieobecnego, zwłaszcza w przypadkach nieodwracalnych, postanowiłem dodać do kanonu 694 § 1 KPK wśród przyczyn wydalenia ipso facto z instytutu również długotrwałą bezprawną nieobecność w domu zakonnym, trwającą o co najmniej dwanaście miesięcy bez przerwy, przy zastosowaniu tej samej procedury jaka opisana jest w kan. 694 § 2 KPK. Stwierdzenie faktu ze strony przełożonego wyższego dla wywołania skutków prawnych musi zostać potwierdzone przez Stolicę Apostolską. W przypadku instytutów prawa diecezjalnego potwierdzenie należy do biskupa głównej siedziby tego instytutu.
Wprowadzenie tego nowego numeru w § 1 Kan. 694 wymaga również zmiany na Kan. 729, odnoszącego się do instytutów świeckich, dla których nie przewiduje się zastosowania fakultatywnego zwolnienia za bezprawną nieobecność.
Biorąc to wszystko pod uwagę, nowe brzmienie wspomnianym kanonów jest następujące:
Art. 1. Kanon 694 KPK zostaje w pełni zastąpiony następującym tekstem:
§ 1. Na mocy samego prawa jest wydalony z instytutu członek, który:
1) notorycznie odstąpił od wiary katolickiej;
2) zawarł małżeństwo lub usiłował je zawrzeć, nawet tylko cywilne.
3) bezprawnie opuścił dom zakonny, zgodnie z kan. 665 § 2, przez dwanaście miesięcy bez przerwy, biorąc pod uwagę niemożność stwierdzania miejsca, w którym przebywa dany zakonnik.
§ 2. W tych przypadkach przełożony wyższy wraz ze swoją radą powinien, po zebraniu dowodów, bezzwłocznie wydać stwierdzenie faktu, ażeby prawnie stało się wiadome wydalenie.
§ 3. W przypadku przewidzianym w § 1 ust. 3, ta deklaracja, która ma być prawnie ustanowiona, musi zostać potwierdzona przez Stolicę Apostolską; dla instytutów prawa diecezjalnego potwierdzenie należy do biskupa głównego ośrodka.
Art. 2. Kanon 729 KPK zostaje w pełni zastąpiony następującym tekstem:
Wydalenie członka z instytutu dokonuje się zgodnie z postanowieniami przepisów z kan. 694 § 1, 1 i 2 i 695. Konstytucje powinny określić inne przyczyny wydalenia, byleby były proporcjonalnie ważne, zewnętrzne, poczytalne i prawnie udowodnione. Należy zachować sposób postępowania przepisany w kan. 697-700. Do członka wydalonego ma zastosowanie przepis kan. 701.
Zarządzam, aby to, co zostało postanowione w tym Liście Apostolskim w formie „motu proprio”, pozostawało w mocy, niezależnie od jakichkolwiek przeciwnych rozporządzeń, nawet godnych szczególnego uwzględnienia, i by zostało promulgowane przez publikację w L’Osservatore Romano oraz weszło w życie 10 kwietnia 2019 r., a następnie opublikowane w oficjalnym periodyku Acta Apostolicae Sedis.
W Rzymie, u św. Piotra, 19 marca 2019 r., Uroczystość Świętego Józefa, w siódmym roku mojego Pontyfikatu.
Franciscus
Tłumaczenie: o. Zbigniew Kopeć OFMConv
Za: www.vatican.va
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana