Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO SEMINARZYSTÓW LEGIONISTÓW CHRYSTUSA
Rzym, 27 stycznia 1980 r.
Najdrożsi seminarzyści Legionu Chrystusa,
Po tym, jak przed kilkoma chwilami zostaliśmy pokrzepieni Słowem Bożym i Chlebem życia w Eucharystii, którą wspólnie przeżywaliśmy, pragnąłem bardzo zarezerwować dla was kilka chwil intymnego spotkania, aby nawiązać, choćby krótką, rozmowę – z serca do serca.
Przede wszystkim pragnę wyrazić wam moją głęboką życzliwość i uznanie – jako młodym ludziom i jako seminarzystom. Zapewniam was, że zajmujecie miejsce uprzywilejowane w moim sercu i w moich myślach, które napełniają się ufnością, gdy widzę was zdecydowanie kroczących ku celowi, jakim jest kapłaństwo Chrystusowe.
Te piękne lata przygotowania, które teraz przeżywacie, choć czasem mogą wydawać się długie, nigdy nie będą wystarczające, jeśli spojrzycie na cel i znaczenie tego wspaniałego zadania, które macie do spełnienia. Istotnie, „napełniać się uczuciami Chrystusa poprzez studium, modlitwę, posłuszeństwo i kształtowanie własnego charakteru” (Jan Paweł II, Przemówienie do alumnów seminariów całego Meksyku, 30 stycznia, AAS 71 [1979] 233), to zadanie wymagające, postępujące stopniowo, i zasługuje na najhojniejszy wysiłek.
Cel, ku któremu to wszystko zmierza, wymaga całego entuzjazmu młodzieńczych sił. Tak, ponieważ przygotowujecie się do niczego mniej niż do tego, by zostać szafarzami Chrystusa i sługami tajemnic Bożych (1 Kor 4,1). Dlatego przygotowujcie się z jak największą troską, aby odzwierciedlić w sobie obraz Chrystusa i ukazywać go innym – z sercem odważnym i niepodzielnym – przez radosną i wytrwałą ofiarę w czystości, w miłości bez granic, która napełni was wewnętrzną radością i płodnym pokojem.
Na tej drodze miejcie dobrze uświadomione priorytety, które zostaną wam postawione w waszej przyszłej kapłańskiej posłudze: modlitwa i posługa Słowa. Istotnie, „modlitwa pomaga wam wzrastać, mieć nadzieję i kochać” (Jan Paweł II, List do wszystkich kapłanów Kościoła na Wielki Czwartek roku 1979, 8 kwietnia 1979 r.: Nauczanie Jana Pawła II, VII, I [1979] 858). A w Słowie Bożym „znajduje się początek i koniec posługi, kierunek całej działalności duszpasterskiej, źródło nieustannej młodości, wiernej wytrwałości, i to, co może nadać sens i jedność różnorodnym działaniom kapłana” (Jan Paweł II, Przemówienie do alumnów seminarium w Filadelfii, 3 października 1979 r.: Nauczanie Jana Pawła II, II, 2 [1979] 588).
Dlatego właśnie w seminarium, w tej szkole modlitwy i słowa Bożego, należy zdobyć głęboką i osobistą znajomość Pisma Świętego, nie tylko poprzez jego badanie naukowe, ale także poprzez wytrwałe słuchanie i rozważanie. Tylko w ten sposób będziecie zdolni głosić je skutecznie innym, ucząc z mocą i przekonaniem, że „Słowo Boże jest żywe, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny” (por. Hbr 4,12).
Drodzy seminarzyści, niech wasze seminarium będzie prawdziwą wspólnotą miłości, modlitwy i nauki. Niech panuje w nim klimat szczerej i radosnej przyjaźni, która opiera się na wierze i prowadzi do braterskiej jedności, wspierając was w chwilach trudności i wzmacniając w radosnym entuzjazmie waszego powołania. Nie zapominajcie, że seminarium jest wspólnotą zbudowaną wokół osoby Jezusa, który was powołał i który was kocha. On sam, obecny wśród was, uczy was codziennie oddania się Bogu i ludziom.
Żyjcie waszym powołaniem z wielkodusznością, z prostotą, z radością. Miejcie wielką miłość do Kościoła, bądźcie złączeni z waszymi przełożonymi i z Ojcem Świętym, który was błogosławi i liczy na was. Pamiętajcie, że powołanie kapłańskie jest darem – wielkim darem, który trzeba przyjąć z wdzięcznością, pielęgnować z troską i przeżywać z miłością.
Na zakończenie tego spotkania pragnę wyrazić wam moje głębokie uznanie i radość, że mogłem się z wami spotkać. Proszę was, abyście trwali w waszym powołaniu i odpowiadali na nie każdego dnia z nowym zapałem. Modlę się za was i za waszych formatorów. Z serca udzielam wam mojego Apostolskiego Błogosławieństwa, które rozciągam na całą waszą wspólnotę i na waszych bliskich.
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana