Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO WSPÓŁPRACOWNIKÓW MATKI TERESY
Rzym, 17 maja 1982 r.
Dziękuję wam za pomoc modlitewną i wsparcie materialne, którego udzielacie jako Współpracownicy Misjonarek Miłości. Łączę się dziś z wami w modlitwie dziękczynnej do Boga za liczne błogosławieństwa, które On przygotował dla wielu ludzi, dla tylu ubogich na świecie, poprzez dzieło tych kobiet, zakonnic, których wspólnota została założona przez Matkę Teresę z Kalkuty. Jestem głęboko rad, że mogę się z wami spotkać w takim właśnie okresie, kiedy Kościół w całym swoim zachwycie celebruje tajemnicę zbawczego zmartwychwstania Chrystusa. Apostoł Paweł, w swoim Liście do Kolosan, przypomina nam, że jesteśmy wezwani do szukania tego, co jest ponad wszystkim innym; a ponad każdą inną cnotę musimy postawić miłość. Miłość, która jako jedyna nadaje godność nowemu życiu ludzi wykluczonych.
Miłość Chrystusa jest widoczna w apostolskiej pieczęci Misjonarek Miłości, ponieważ to właśnie nimi się one zajmują – wykluczonymi, bezdomnymi, sierotami, umierającymi. Jak możecie podsycać tę miłość? Taka miłość może być odnajdywana w codziennym przystępowaniu do Eucharystii – wielkiego sakramentu miłości Chrystusa. Wy, moi drodzy, znaleźliście drogę, by wspierać Misjonarki Miłości w ich zaangażowaniu w miłość poprzez waszą modlitwę, wasze cierpienia, waszą pomoc materialną. Wasze ciche, niewidzialne wsparcie jest ważnym wkładem w szerzenie się miłości, która jest dzielona w imię Chrystusa. Niech Bóg błogosławi wasze ofiarne dzieło pomocy, a błogosławieństwo Dziewicy niech będzie dla was bodźcem do wiernej służby. W łasce zmartwychwstania Chrystusa z serca udzielam wam i waszym rodzinom apostolskiego błogosławieństwa.
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana