Ten ostatni punkt to szczególny rys rekolekcji, których jest bardzo dużo w ofercie duszpasterskiej wielu ośrodków w Polsce. Nie da się zrozumieć ikony jeśli wyrwie się ją z jej właściwego miejsca, jakim jest liturgiczna przestrzeń wschodniochrześcijańskiej świątyni. Z pomocą, jak zwykle przy okazji takich wydarzeń, przyszedł nam chórek „Eleos” – który część z naszych braci mogła usłyszeć podczas krakowskich obchodów rocznicy założenia zmartwychwstańczej misji w Bułgarii (luty 2013 roku), kiedy to asystowali podczas uroczystej wieczerni, czyli nieszporów. Okazja usłyszenia Liturgii bizantyjskiej w języku polskim, to dla ludzi nieznających języków orientalnych jedyna okazja do zasmakowania w liturgicznym klimacie Bizancjum – pełnym teologii ojców Kościoła i pierwszych wieków chrześcijaństwa, z której wyrosły ikony.
Poziom artystyczny tegorocznego spotkania był wysoki, powstały piękne ikony, które poświęciliśmy ostatniego dnia. Wręczone ikonografom rozjechały się w różne miejsca Polski, z których przyjechali i tam, miejmy nadzieję zwracają oczy ludzi na Boskie Oblicze.
O. Marcin Ćwiek CR