Drodzy,
Siostry i Bracia w życiu konsekrowanym, Świątecznym głosem, z dziecięcą prostotą śpiewamy – opuściłeś śliczne niebo…
Nie zmienia się nasza szczerze zadziwiona Bogiem wiara,
który obrał nasz los i przyszedł w nasze ludzkie biedy,
gdzie siano wonne (…) tuliło w sobie Dziecinę bosą (św. Jan Paweł II). Wszechmocny stał się dotykalny, kruchy, bliski,
nie do podziwiania i czczenia jedynie,
wszak wierzyć to nic innego, jak w nocy świata dotknąć ręki Boga,
i tak – w ciszy – słuchać Słowa i dostrzec Miłość (Benedykt XVI). Odwieczne Słowo
przyjęło nasze kruche i śmiertelne człowieczeństwo,
byśmy Go szukali i znajdywali szybciej i bliżej, niż myślimy.
Nie bierze, ale karmi, nie daje czegoś, lecz samego siebie (Franciszek).
Daj nam się szczerze łamać opłatkiem,
znakiem tego Chleba, który nam w sobie przyniosłeś.
Naucz nas hojnego, szczodrego, życzliwego bycia dla innych.
Daj nam mocną nadzieję w wypatrywaniu tej godziny,
kiedy Bóg będzie już na zawsze wszystkim we wszystkich (św. Paweł). Amen!
Błogosławionych, pełnych nadziei na rok 2021 świąt Bożego Narodzenia!
o. Janusz Sok, CSsR
Przewodniczący KWPZM