Zarząd Miasteczka Mrówek – dzieła pomocy dla bezdomnych założonego w Tokio w 1950 roku przez polskiego misjonarza, franciszkanina br. Zenona Żebrowskiego – uczcił 24 kwietnia przypadające w tym dniu dwie rocznice: jego przyjazdu do Japonii w 1930 roku i jego odejścia do wieczności w 50 lat później.
W sali konferencyjnej im. T. Romera ambasady Polski w Tokio odbył się Dzień Zenona Żebrowskiego. Otwarto tam poświęconą jego działalności wystawę, swoimi wspomnieniami o nim podzielił się bratanek misjonarza, także franciszkanin, o. Jerzy Żebrowski z Bostonu, przedstawiono minimusical „Zeno, posłaniec wiatru z Polski“, chór dziewczęcy ze stołecznej szkoły katolickiej dał mały koncert oraz wysłuchano dwóch utworów Fryderyka Chopina na fortepian. Ambasada przygotowała też degustacje polskich potraw dla przybyłych gości, w przeważającej większości Japończyków.
Witając przybyłych ambasador Paweł Milewski podziękował szczególnie za przybycie z dalekiego Bostonu o. Jerzemu Żebrowskiemu OFM Conv. Wskazał na „humanitaryzm”, który przyświecał zarówno Japończykom, którzy ratowali polskie sieroty z syberyjskiego piekła w 1920 roku, jak i polskiemu misjonarzowi, który ratował bezdomne dzieci w zniszczonej przez wojnę Japonii.
Następnie otwarto poświęconą br. Zeno wystawę, do której wprowadzenie wygłosili Justyna Roguska – wicedyrektorka Instytutu Polskiego w Tokio oraz pisarz Jin Ishitobi – autor wydanej w 1998 roku książki „Brat Zeno i Miasto Mrówek”. Wskazał on m.in. na fakt odwiedzenia przez cesarza Japonii w 1947 roku sierocińca w Omura koło Nagasaki, również założonego przez polskiego franciszkanina. Według pisarza „wówczas doszło także do otwarcia zupełnie nowej karty w stosunkach japońsko-polskich”.
Mówiąc o swoim stryju o. Jerzy Żebrowski OFM Conv. powiedział, że według wspomnień zachowanych w ich rodzinie (z Surowego na Kurpiach) przyszły misjonarz „najpierw myślał o tym, aby zostać biznesmenem i poświęcić swój talent zmartwychwstałej Polsce. Odkrył jednak w sobie powołanie misjonarskie i ten swój talent potrafił wykorzystać, ratując bezdomne dzieci w Japonii”. W 1971 roku, jeszcze jako mały chłopiec spotkał go na beatyfikacji o. Maksymiliana Kolbego w Rzymie i zapytał: „Co jest ważne w życiu?”. Brat Zeno odpowiedział, że należy być dobrym człowiekiem. „Pozostało mi to w sercu na całe życie” – wyznał bratanek słynnego zakonnika. Dodał, że przed wyjazdem do Tokio był bliski pomylenia godziny odlotu samolotu z Bostonu, gdyż nie zauważył „tych małych literek «a.m.» [rano], to znaczy, że ten odlot jest w istocie tuż po północy”. Zadzwoniła wówczas do niego pewna znajoma i przy okazji zauważyła, że „mam 15 minut na spakowanie się”. „Zdążyłem, ale myślę, że był to też jakiś znak opieki ze strony mojego wuja, który chciał, abym dziś był tu z wami” – powiedział o. Jerzy.
Na specjalną uwagę zasługuje udział w imprezie młodych Japończyków. Grupa teatralna „Jiyu no Tsubasa” (Skrzydła Wolności) wykonała minimusical „Zeno, Posłaniec Wiatru z Polski” a dziewczęta z katolickiej szkoly Koen Gaguin w Tokio-Koenji odśpiewały kilka pieśni. Dwie z nich zagrały też dwa utwory Fryderyka Chopina. W rozmowie z KAI wyraziły radość, że w tak dużej grupie mogły zaśpiewać po japońsku „Bądźcie Światłem” – utwór oparty na słowach Pana Jezusa z Ewangelii św. Mateusza (5,13-16).
Brat Zeno Żebrowski (ur. w 1898) wraz z o. Maksymilianem Kolbe udał się na misję do Japonii, docierając do Nagasaki 24 kwietnia 1930 roku. Wkrótce po przyjeździe zaczęli oni drukować „Rycerza Niepokalanej” w języku japońskim pod tytułem „Seibo no Kishi”. Brał też udział w powstaniu katolickiego klasztoru w Nagasaki, nazwanego „japońskim Niepokalanowem”. Miejsce to zostało wybrane częściowo dlatego, że nadawało się na grotę z Lourdes. Po zakończeniu II wojny światowej brat zaczął organizować sierocińce dla miejscowych dzieci i zakładać domy dla bezdomnych. Zasięg jego działalności był taki, że rząd zapewnił mu darmowy transport japońskimi pociągami i autobusami. Japończycy nadali mu tytuł Wujka Sierot. Był znany z tego, że mówił swoim podopiecznym: „Każdy będzie dobry, jeśli będzie się modlił do Matki Bożej”. Brat Żebrowski działał razem ze służebnicą Bożą Satoko Kitahara. Oboje byli mocno zaangażowani w rozwój Ari no Machi – społeczności zbieraczy, wspomagającej zwłaszcza sieroty z zniszczonego przez bombardowania Tokio. W 1969 roku otrzymał z rąk cesarza Order Świętego Skarbu IV klasy a w 1979 roku u stóp góry Fuji wzniesiono mu pomnik autorstwa Adolfa Ryszki i Togashiego Hajime. Rząd polski uhonorował br. Zenona w 1976 roku Złotym Krzyżem Zasługi. Zakonnik zmarł 24 kwietnia 1982 roku.