Trzeci generał karmelitów bosych bliżej ołtarzy

Papież zatwierdził 25 listopada 2021 r. dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego Jana od Jezusa i Maryi (de San Pedro y Ustarroz), karmelity bosego, trzeciego z kolei przełożonego generalnego Zakonu Karmelitów Bosych, znanego mistrza duchowego, autora licznych dzieł ascetycznych i promotora misji.

Urodzony w Calahorra w Hiszpanii w 1564 r., jako 18.letni student uniwersytetu w Alcalá de Henares wstąpił on do nowicjatu karmelitów bosych w Pastranie, gdzie 23 stycznia 1583 r. złożył profesję. Już w 1585 r. wysłano go do Genui, aby założył pierwszy klasztor karmelitów bosych poza granicami Hiszpanii. Tam w 1586 r. zostały wyświęcony, a następnie skierowany do Rzymu. Na Kapitule Generalnej w 1605 r. został wybrany definitorem generalnym i mistrzem nowicjuszy (znane są jego Instructiones Novitiorum). Kolejna Kapituła Generalna, obradująca w 1608 r. powierzyła mu obowiązki Prokuratora Generalnego, tj. odpowiedzialnego za relacje Zakonu ze Stolicą Apostolską. Piastując ten urząd był zaangażowany w sprawę kanonizacji św. Teresy od Jezusa i jednym z pierwszych jej biografów. Słynął jako doradca kardynałów, papieży i świętych. W 1611 r. wybrano go trzecim z kolei generałem Zakonu. Złożył wówczas w Rzymie  „Seminarium Missionum”, w którym formowali się m.in. pierwsi polscy karmelici bosi, pracujący potem na rzecz unii Rutenów z Rzymem, jak i w Persji i Indiach. Po zakończeniu kadencji, przewidując bliską śmierć, osiadł w klasztorze w Montecompatri nieopodal Frascati pod Rzymem, gdzie zmarł 28 maja 1615 r. i gdzie do dziś czci znajduje się jego nienaruszone ciało.

Jakkolwiek nazywano go zawsze „czcigodnym”, jego proces beatyfikacyjny został oficjalnie otwarty dopiero w 1997 r. Po dwóch latach, 7 maja 1999 r.  Stolica Apostolska wydała dekret ważności przeprowadzono w diecezji rzymskiej dochodzenia kanonicznego, po czym została opracowana w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych stosowna „Positio de vita, virtutibus et fama sanctitatis Servi”, zaaprobowana kolejno przez konsultorów historyków, teologów, biskupów i kardynałów – członków Kongregacji. 

Uwieńczeniem tych prac jest właśnie zatwierdzony przez papieża Franciszka dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego, nadający mu oficjalne tytuł Czcigodnego („Venerabilis”). Do jego beatyfikacji trzeba jeszcze papieskiego zatwierdzenia cudu wyproszonego u Pana Boga za jego przyczyną.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD

Wpisy powiązane

25. rocznica beatyfikacji Ojca Pio

Podsumowanie XXI Zgromadzenia Europejskiej Unii Przełożonych Wyższych

Edyta Stein doktorem Kościoła? Wniosek trafił do Papieża