Drodzy Współbracia!
Wydarzenia wielkanocnego poranka dają początek nowej historii człowieka i świata. Odkrywana przez uczniów tajemnica pustego grobu staje się dla nich samych i dla pokoleń wierzących źródłem głębokiego przekonania, że wszystko, co Chrystus mówił i czynił, jest prawdą. Zapowiadane przez Bożego Syna zmartwychwstanie staje się nie tylko historycznym faktem, ale także stanowi centrum naszej wiary i fundament naszego przepowiadania.
Aż do dzisiaj – powie Benedykt XVI – także w naszej epoce supernowoczesnych środków komunikacji – wiara chrześcijan opiera się na tym orędziu, na świadectwie tych sióstr i braci, którzy zobaczyli jako pierwsi kamień odsunięty i pusty grób, potem tajemniczych zwiastunów, którzy zapewnili, że ukrzyżowany Jezus powstał z martwych, a w końcu Jego samego, Mistrza i Pana, żywego i pozwalającego się dotykać, który ukazał się Marii Magdalenie, dwóm uczniom w Emaus, w końcu wszystkim jedenastu zebranym w Wieczerniku (Benedykt XVI, Orędzie wielkanocne, 24 kwietnia 2011).
Zmartwychwstały Chrystus, pokonując śmierć, pozbawia nas obaw i lęków, przynosi dar pokoju i nowej nadziei. Żywym staje się przeświadczenie, że skoro On zmartwychwstał, to i my zmartwychwstaniemy. W tym przekonaniu upewnia nas św. Ignacy Antiocheński: Jezus Chrystus naprawdę powstał z martwych. To Jego Ojciec wskrzesił. Ojciec również na Jego podobieństwo i nas, wierzących w Niego, wskrzesi w Jezusie Chrystusie, poza którym nie ma dla nas prawdziwego życia (św. Ignacy Antiocheński, List do Kościoła w Tralleis). Jakże aktualną, w nowej perspektywie sensu ludzkiego życia, staje się zachęta św. Leona Wielkiego wygłoszona podczas uroczystości wielkanocnej: Jeżeli należycie rozumiecie tajemnicę wielkiej miłości Pana i zdajecie sobie sprawę z tego, co jednorodzony Syn Boga uczynił dla odkupienia rodzaju ludzkiego, to musicie mieć takie samo usposobienie, co On. (…) Bierzcie więc dla siebie wzór z Jego sposobu działania! Miłujcie to, co On umiłował, a wiedząc, że w was zamieszkała łaska Boga, miłujcie wzajemnie w Nim tę naturę, którą sobie od was przybrał. (…) Wszystko to stało się nie dlatego, żeby moc Pana miała zniknąć w naszej słabości, ale żeby nasza słabość mogła się zmienić w niezniszczalną siłę.
Bracia Drodzy!
Będąc uczniami Zmartwychwstałego zostajemy wezwani do bycia autentycznymi świadkami wszystkich wydarzeń zbawczych. Niespokojny, pogubiony i uwikłany w zło świat potrzebuje nas jako ambasadorów Bożej miłości. Zechciejmy za nasze przyjąć wyzwanie skierowane przez Ojca św. Franciszka do młodych: (…) wykrzyczcie, nie tyle waszymi głosami, ile waszym życiem i sercem, tę prawdę: Chrystus żyje! Tak, aby cały Kościół został pobudzony do powstania, do wyruszenia w drogę ciągle na nowo i zanoszenia Jego proklamacji całemu światu (Franciszek, Orędzie do młodych, 25 marca 2024).
Na tegoroczne Święta Wielkiej Nocy życzę każdemu z Was osobistego doświadczenia wskrzeszającej mocy spotkania ze Zmartwychwstałym, wewnętrznego odrodzenia nadziei, pogłębienia ducha ofiary w życiu konsekracją zakonną oraz radosnego entuzjazmu w realizacji misji ewangelizacji.
Spotykając Zmartwychwstałego, rozpoz- nając Go jako Pana i Boga, sercem obejmuję wszystkie nasze wspólnoty i prowadzone dzieła.
Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego!
Z braterskim pozdrowieniem –
Ks. Dariusz Wilk CSMA
Przewodniczący KWPZM