1980.05.31 -Paryż – Jan Paweł II, Naszą odnowę ducha powierzamy miłości Matki. Modlitwa w kaplicy Cudownego Medalika

 
Jan Paweł II

NASZĄ ODNOWĘ DUCHA POWIERZAMY MIŁOŚCI MATKI.
MODLITWA W KAPLICY CUDOWNEGO MEDALIKA

Paryż, 31 maja 1980 r.

 

Pozdrawiam Cię, Maryjo,
Pełna łaski,
Pan jest z Tobą,
Błogosławionaś Ty między wszystkimi niewiastami,
I błogosławiony jest Jezus,
Owoc Twojego łona.
Święta Maryjo, Matko Boża,
Módl się za nami, biednymi grzesznikami,
Teraz i w godzinę naszej śmierci.
Amen.
O Maryjo, bez grzechu poczęta,
Módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.

Taka jest modlitwa, którąś, Ty o Maryjo, przed stu laty natchnęła św. Katarzynę Laboure, w tym właśnie miejscu. I odtąd to wezwanie na medaliku nosi się obecnie i wypowiada je tak wielu ludzi wierzących na całym świecie!

W dniu, w którym Kościół obchodzi Twoje nawiedzenie u Elżbiety, gdy już Syn Boży stał się ciałem w Twoim łonie, naszą pierwszą modlitwę wznosimy, by Cię wielbić i błogosławić! Błogosławionaś Ty między niewiastami! Błogosławiona, która uwierzyłaś! Wszechmocny uczynił dla Ciebie cuda! Cud Twojego macierzyństwa Boskiego! I ze względu na nie, cud Twojego Niepokalanego Poczęcia! Cud Twojego Fiat! Ty zostałaś ściśle złączona z całym dziełem naszego Odkupienia, złączona z krzyżem naszego Zbawcy. Twoje Serce zostało przebite obok Jego Serca. A teraz, w chwale Twego Syna, nie przestajesz wstawiać się za nami, biednymi grzesznikami. Czuwasz nad Kościołem, którego jesteś Matką. Czuwasz nad każdym z Twoich dzieci. Otrzymujesz od Boga dla nas wszystkie te łaski, które symbolizują świetliste promienie wychodzące z Twoich otwartych rąk. Pod tym jednym warunkiem, że my się ośmielimy o to Ciebie prosić, że się zbliżymy do Ciebie z ufnością, z odwagą i prostotą dziecka. Ty również prowadzisz nas nieustannie do Twojego Boskiego Syna.

Na tym błogosławionym miejscu pragnę sam Ci wyrazić ufność i głębokie przywiązanie; łaski tej zawsze mi udzielałaś. Totus tuus (cały Twój). Przybywam tu jako pielgrzym po tych wszystkich, którzy przychodzili do tej kaplicy od stu lat, jak ten wszystek lud chrześcijański codziennie się tu cisnący, aby Ci wyrazić swą radość, ufność i prośbę. Przychodzę jak błogosławiony Maksymilian Kolbe. Przed swą podróżą do Japonii, już prawie pięćdziesiąt lat ternu, przybył on tutaj, by szukać Twojej szczególnej pomocy do rozpowszechniania «Milicji Niepokalanej» i rozpoczęcia swojego przedziwnego dzieła duchowej odnowy pod Twoją opieką, zanim oddał życie za swych braci. Chrystus żąda obecnie od swego Kościoła wielkiego dzieła duchowej odnowy. Ja zaś, pokorny Następca św. Piotra, przychodzę powierzyć tu wielkie dzieło Tobie, jak to uczyniłem na Jasnej Górze, na Gwadelupie, w Knoch, w Pompei, w Efezie, jak to uczynię na przyszły rok w Lourdes.

Poświęcamy Ci nasze siły i naszą gotowość służby planowi zbawienia, dokonanego przez Twojego Syna. Błagamy Ciebie, aby łaska Ducha Świętego i wiara się pogłębiała i umacniała w całym chrześcijańskim ludzie, aby poczucie wspólnoty przewyższało wszelkie zarzewie podziałów, aby nadzieja odżyła u tych, którzy upadają na duchu. Błagamy Cię szczególnie za ten lud francuski, za Kościół, który żyje we Francji, za jego Pasterzy, za dusze konsekrowane, za ojców i matki rodzin, za dzieci i młodzież, za mężczyzn i kobiety należących do tzw. trzeciego wieku. Błagamy Cię za tych, którzy cierpią nędzę materialną czy moralną, którzy są kuszeni do niewierności, którzy w klimacie niewiary podlegają wątpieniu, i także za tych, którzy są prześladowani z powodu swojej wiary. Powierzamy Ci apostolstwo świeckich, posługę kapłanów i świadectwo zakonnic. Prosimy Cię, aby wezwanie do kapłaństwa i życia zakonnego było wysłuchiwanie i urzeczywistnianie dla chwały Boga i dla budzenia żywotności Kościoła w tym kraju oraz w krajach, gdzie się jeszcze ciągle oczekuje pomocy misyjnej.

Szczególnie Ci polecamy wielką liczbę Sióstr Szarytek, których dom macierzysty wznosi się na tym miejscu. W duchu swego Założyciela św. Wincentego a Paulo i św. Ludwiki de Marillac są one skore i gotowe do służenia Kościołowi i ludziom ubogim w każdym środowisku i w każdym kraju. Modlimy się do Ciebie za nimi, mieszkańcami tego domu. Przyjmują one, w sercu tej rozdygotanej stolicy, wszystkich pielgrzymów, co odczuwają wartość milczenia i modlitwy.

Pozdrawiam Cię, Maryjo,
Pełna łaski,
Pan jest z Tobą,
Błogoslawionaś Ty między wszystkimi niewiastami
I błogosławiony jest Jezus,
Owoc Twojego łona,
Święta Maryjo, Matko Boża,
Módl się za nami, biednymi grzesznikami,
Teraz i w godzinę naszej śmierci.
Amen.

 


Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

 

Wpisy powiązane

2005.01.20 – Rzym – Jan Paweł II, Eucharystia i rodzina. Przemówienie do Międzynarodowego Związku Rodzin Szensztackich

2004.12.13 – Rzym – Jan Paweł II, Kochajcie Niepokalaną. Przemówienie do członków Stowarzyszenia Synów i Córek Krzyża Świętego

2004.11.30 – Rzym – Jan Paweł II, Trwajcie zjednoczeni wokół Eucharystii. Przemówienie do członków Zgromadzenia Legionistów Chrystusa