1965.11.18 – Rzym – Sobór Watykański II, «Dei Verbum». Konstytucja Dogmatyczna o Objawieniu Bożym

 
Sobór Watykański II 

«DEI VERBUM». KONSTYTUCJA DOGMATYCZNA O OBJAWIENIU BOŻYM

Rzym, 18 listopada 1965 r.
 
Fragmenty Konstytucji, mówiące o życiu konsekrowanym. Za: Enchiridion della Vita Consacrata. Dalle Decretali al rinnovamento post-conciliare (385-2000), Mediolan 2001

 

Rozdział VI
O PIŚMIE ŚWIĘTYM W ŻYCIU KOŚCIOŁA

(…) 25. Jest przeto rzeczą konieczną, aby wszyscy duchowni, zwłaszcza kapłani Chrystusowi i inni, którzy jako diakoni lub katechiści zgodnie z otrzymaną misją zajmują się posługą słowa, pozostawali w zażyłości z Pismem świętym przez pilne czytanie duchowe oraz staranne studium, aby nikt z nich nie stał się „bezużytecznym głosicielem słowa Boga na zewnątrz, wewnątrz nie będąc jego słuchaczem”[1], gdy w rzeczywistości powinien z powierzonymi sobie wiernymi dzielić się obfitym skarbem Bożego słowa, zwłaszcza podczas świętej liturgii. Święty Sobór szczególnie usilnie wzywa też wszystkich wiernych, a zwłaszcza członków wspólnot zakonnych, aby przez częste czytanie pism Bożych osiągali „najwyższą wartość poznania Jezusa Chrystusa” (Flp 3,8): „Nieznajomość Pisma świętego jest bowiem nieznajomością Chrystusa”[2]. Niech więc ochotnie przystępują do świętego tekstu czy to za pośrednictwem świętej liturgii obfitującej w Boże słowa, czy też poprzez pobożne czytanie, czy wreszcie przez odpowiednie instytucje i inne pomoce, które za przyzwoleniem i pod opieką pasterzy Kościoła chwalebnie upowszechniają się w naszych czasach. Niech jednak pamiętają, że czytaniu Pisma świętego powinna towarzyszyć modlitwa, aby stało się ono rozmową pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Wszak „z Nim rozmawiamy, kiedy się modlimy, i Jego słuchamy, gdy czytamy Boże słowa”[3].

Do biskupów, „przy których jest nauka apostolska”[4], należy odpowiednie doprowadzenie powierzonych ich pieczy wiernych do właściwego korzystania z ksiąg Bożych, zwłaszcza ksiąg Nowego Testamentu, a w szczególności Ewangelii, poprzez przekłady świętych tekstów, które powinny być opatrzone niezbędnymi i w pełni wystarczającymi objaśnieniami, tak aby dzieci Kościoła mogły bezpiecznie i owocnie obcować z księgami świętymi oraz przyjmować ich ducha.

Niechaj ponadto zostaną sporządzone wydania Pisma świętego także do użytku niechrześcijan, opatrzone odpowiednimi uwagami i dostosowane do ich uwarunkowań. Przekłady te niechaj starają się mądrze upowszechniać czy to duszpasterze, czy też chrześcijanie jakiegokolwiek stanu.

 

Fragmenty Konstytucji, mówiace o życiu konsekrowanym. Za: Enchiridion della Vita Consacrata. Dalle Decretali al rinnovamento post-conciliare (385-2000), Mediolan 2001


[1] Św. Augustyn, Serm., 179, 1: PL 38, 966.

[2] Św. Hieronim, Comm. in Is., prol.: PL 24, 17; por. Benedykt XV, dz. cyt., EB 475-480; Pius XII, enc. Dirino afflante Spiritu, dz. cyt., EB 544.

[3] Św. Ambroży, De officiis ministrorum, I, 20, 88: PL 16, 50.

[4] Św. Ireneusz, Adv. Haer., IV, 32, 1: PG 7, 1071; 49, 2: Harvey, 2, s. 255.

 


Tekst polski za:
Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Pallotinum-Poznań 2002, s. 350-363

Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

Wpisy powiązane

1965.12.07 – Rzym – Sobór Watykański II, «Gaudium et Spes». Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym

1964.11.18 – Rzym – Sobór Watykański II, «Lumen Gentium». Konstytucja Dogmatyczna o Kościele

1963.12.04 – Rzym – Sobór Watykański II, «Sacrosanctum Concilium». Konstytucja o Świętej Liturgii