Pallotyni – Brazylia: 10 lat Regii Matki Bożej Miłosierdzia

W dniu 22 stycznia 2002 roku, w dniu uroczystości naszego Świętego Założyciela powstał w strukturach Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego nowy podmiot prawny – Regia Matki Bożej Miłosierdzia z siedziba w Rio de Janeiro.

Jak dziecko dziedziczy cechy po rodzicach, tak samo nasza regia w chwili erygacji otrzymała spuściznę, która została „zakodowana” w nas, kiedy jeszcze byliśmy integralną częścią Prowincji Chrystusa Króla i później Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Dlatego kierujemy w stronę obu Prowincji, ich Przełożonych i wszystkich wspólnot wyrazy naszej jak najszczerszej wdzięczności.

W odniesieniu do innych prowincji, które znajdują się na brazylijskiej ziemi, czy to Prowincji z São Paulo (erygownej w 1953), czy tez Prowincji Santa Maria (założonej w 1940 roku), obchodzimy zaledwie 10 rocznicę utworzenia naszej Regii. Ale patrząc na ten czas, możemy i musimy zaintonować hymn „Te Deum” w dowód wdzięczności za wszelkie laski otrzymane od Pana Boga. Również czujemy się zobowiązani, aby wyrazić naszą wdzięczność tym wszystkim, którzy pomogli nam tworzyć regie i towarzyszyli nam w tym krótkim, a jakże owocnym okresie 10-letniej historii. Chciałbym w tym momencie przytoczyć przynajmniej niektóre z ważniejszych wydarzeń i faktów.

  • W pracy pokoleniowej i formacyjnej – w tym czasie zostało wyświeconych 9 nowych kapłanów w naszej Regii. Od 1 do lutego 2012 r. 5nowych kandydatów rozpocznie roczny postulat. W naszym seminarium 9 kleryków profesów przygotowuje się do wiecznej konsekracji i kapłaństwa. Radością napawa fakt, że większość powołań do naszej Regii rodzi się na terenie naszych parafii, co dla nas jest wyrazem zaangażowania współbraci i wspólnot parafialnych w budowaniu Królestwa Bożego, jak również darem Pana Boga, który tę rzeczywistość zauważa i wynagradza. Ważna w pracy pokoleniowej jest obecność naszych kleryków, którzy swoim zapałem i zaangażowaniem stają się najlepszymi promotorami powołaniowymi. Obecnie posiadamy dwa domy formacyjne i z wielką radością i duma możemy stwierdzić, że utrzymują się one dzięki owocnej i dobrej współpracy naszych licznych dobrodziejów oraz współbraci.
  • Działalność apostolska i pastoralna – dzięki ofiarnej i owocnej pracy naszych współbraci na terenie różnych diecezji, otrzymaliśmy zaproszenia, aby objąć nowe placówki. Najbardziej nas uradowała możliwość działania w stanie Minas Gerais, co bylo naszym dawnym zamierzeniem. W chwili obecnej pracujemy w 2 parafiach w jednej z diecezji tegoż stanu. Również na ziemi portugalskiej zostały nam powierzone wspólnoty w diecezji Coimbra.
  • Kult Bożego Miłosierdzia – Jednym z priorytetów, jakie postawiła sobie nasza Regia, jest rozwój i krzewienie kultu Bożego Miłosierdzia na brazylijskiej ziemi. Z wielką radością uczestniczyliśmy w ubiegłym roku w uroczystości nadania naszej parafii pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia tytuł Sanktuarium na prawie diecezjalnym. Wydajemy również czasopismo „Raios da Misericórdia” oraz przygotowujemy różnorodną działalność w tym zakresie. Na początku lipca br. odbędzie się w naszym Sanktuarium Międzynarodowy Kongres Miłosierdzia.
  • Pomimo obecności młodych współbraci możemy radować się widząc przykład i zaangażowanie naszych współbraci starszych czy też, dotkniętych chorobą. W chwili obecnej WSZYSCY nasi współbracia z wielka ofiarnością i poświeceniem budują Królestwo Boże w miejscu i w rzeczywistości, w których żyją i pracują.
  • Wiele z prac w naszej Regii jest podejmowanych i wykonywanych przez naszych współbraci miejscowych, np. rektor Seminarium, dyrektor Postulantado Radca i Ekonom. Nasi współbracia kontynuują swoje studia w Rzymie. W chwili obecnej jeden z nich otworzył przewód doktorski.
  • W tym krótkim czasie w naszych szeregach pojawili się pallotyni świeccy, żywe i aktywne są wspólnoty ZAK. Prowadzimy rekolekcje dla młodzieży o tematyce pallotyńskiej, propagujemy festiwale, czy to w Brazylii, czy też w Portugalii, gromadząc młodzież zarówno z pallotyńskich parafii, jak również jesteśmy otwarci na obecność innych wspólnot i środowisk.

Mamy świadomość, że popełniliśmy wiele błędów, doświadczyliśmy niepowodzeń na płaszczyznach działalności apostolskiej i w naszym życiu wspólnotowym. Ale często w życiu zdarza się, że niepowodzenia i upadki uczą nas o wile więcej aniżeli łatwe zwycięstwa. Z pokorą i nadzieją patrzymy w przyszłość. Jesteśmy przekonani i głęboko wierzymy, że w przyszłości rozwiniemy się, powiększy się także nasze grono. Z pewnością ktoś się zapyta: „Skąd ta pewność?” – „Radujcie się więc w Panu. Jeszcze raz wam mówię : radujcie się, bo tak, jak zostaliście wybrani i wezwani, aby dopełnić Boże dzieło, tak również Bóg dał wam łaskę i wiarę, która dokonuje się poprzez miłość, abyście we wszystkim byli wiernymi szafarzami Chrystusa. Dlatego, poprzez miłosierdzie naszego Boga i przez łaskę naszego Pana Jezusa Chrystusa, wydacie owoce i wasz owoc będzie trwać w woli Bożej” (Św. Vincente Pallotti – Epistolae Latine, 1907, 20 – 26)  .

Chciałbym raz jeszcze wyrazić naszą wdzięczność Przełożonemu Prowincji Chrystusa Króla, ks. Józefowi Lasakowi, który wielokrotnie okazywał nam swoje zainteresowanie naszą pracą apostolską i okazał nam swoją życzliwość i braterską pomoc. Z wielką wdzięcznością zwracam się do ks. Adriana Galbasa, Przełożonego Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Bóg zapłać za wszelką pomoc i dobro, które otrzymujemy i które są nam tak bardzo pomocne. Dziękujemy za dar Mszy św., które będą sprawowane w naszej intencji. Nasza Regia jest najlepszą Regia w Stowarzyszeniu – nie jest to tania propaganda, czy też chwyt promocji używany na rynku biznesu. To stwierdzenie jest owocem świadomości i głębokiego przeświadczenia, że to jest nasz dom, a nasz dom może mieć rysy na ścianie oraz inne usterki, ale to jest NASZ DOM, w którym żyjemy, który budujemy, który zachowa się po naszym odejściu z tego świata. Często współbracia, którzy nas odwiedzają, zauważają, że u nas wszyscy mówią z głębokim przeświadczeniem o naszym seminarium, naszym domu Nowicjatu. Niech Pan Miłosierny przyjemnie do swego domu naszych zmarłych współbraci. Wszystkim za wszystko mówimy z pokorą i z wdzięcznością: Ad infinitam Dei Gloriam!

Ks. Jarosław Chmielecki SAC
Przełożony Regionalny

Za: InfoSAC 18/01/2012 [03]

Wpisy powiązane

S. Nathalie Becquart: diakonat kobiet mógłby być pozostawiony decyzji Kościołów lokalnych

„Najważniejsza była katolickość” – przedstawiciel episkopatu Rosji o „Proboszczowie dla synodu”

Włochy: Młodzi zakonnicy w formacji początkowej zastanawiają się nad tematem “Charyzmat i misja”. XIV Salezjańskie Dni Komunikacji Społecznej